VWS Noorddrenthe - Bulletin Board

Het gebied waar je in deze maanden als eerste (eventueel na de Pleiaden...) je verrekijker op richt is natuurlijk dat van het Zwaard van Orion. Met blote oog zie je al dat daar 'iets' aan de hand is!
Dit is dan ook het Bino-Object van deze maand. Ook weer een herhaling van de eerste serie objecten, net als M 45, en voor een meer uitgebreide beschrijving verwijs ik naar OvdM nr. 10.
Deze keer gaan we kijken wat daar met de verrekijker is te zien en het aardige is dat we daar 3 types objecten kunnen bekijken.
Ten eerste natuurlijk de Orionnevel. M 42, de Grote Orionnevel is niet te missen, maar kun je ook de M 43, de Kleine Orionnevel onderscheiden?
Ook een open sterrenhoop is er te zien, NGC 1981. Niet heel spectaculair maar je kunt toch wel een paar sterren bij elkaar zien. Ik ben benieuwd hoeveel!
Dan zijn er ook nog dubbelsterren. Die zijn er altijd wel, maar nu ook die met de verrekijker zijn te scheiden. De meest interessante is STF 747. De sterren zijn mag 4,7 en 5,5 en staan op 36" afstand. Voor de telescoop een erg wijd paar, maar beslist leuk voor de verrekijker.
Tussen de Orionnevel en NGC 1981 in staan de sterren 42 en 45 Ori. Twee heldere sterren die op 4,2' van elkaar staan. Dit paar is het bekijken waard omdat ze als dubbelster opgenomen zijn in het Binocular Double Star Program van de Astronomical League. Het is niet te verwachten dat dit een 'echte' dubbelster is, dus een virtueel paar, maar je weet nooit... Beide sterren afzonderlijk zijn wel fysieke dubbelsterren. Deze zijn echter voor ons amateurtjes niet te scheiden.

De kaartjes laten zien:
1. overzicht met beeldveld van 10x kijker (ongeveer)
2. De posities van de verschillende bino-objecten
- -

Nou dat komt mooi uit. Gisteravond was het weer ( ) helder en heb ik nog weer de 10x50 gepakt én M42 bekeken.
Duidelijk de nevel rond het zwaard kunnen zien. Ik heb niet geprobeerd om M43 ook te zien dus dat moet ik nog even doen.
Verder heb ik de Pleiaden nog weer bekeken, de Hyaden, Jupiter nu met 3 maantjes en Mars.
Op mijn zoektocht naar M35 kwam ik M37 tegen, zat dus veel te hoog en heb M35 niet gevonden. M37 was wel heel mooi en groot en goed zichtbaar.

Ria

Muddelflut schreef: ↑27 nov 2024 14:18 Nou dat komt mooi uit. Gisteravond was het weer ( ) helder en heb ik nog weer de 10x50 gepakt én M42 bekeken.
Duidelijk de nevel rond het zwaard kunnen zien. Ik heb niet geprobeerd om M43 ook te zien dus dat moet ik nog even doen.

Nou vooruit, dan krijg je voorlopig een oranje vakje...
Nog wel even een paar andere onderdelen van het Zwaard proberen waar te nemen met de verrekijker, laten we zeggen 3 van de 5 genoemde voor een groen vakje

Gisterenavond was het redelijk helder (koud, koud...) en heb ik even de verrekijker (10x) op het statief gezet en 'Het Zwaard' bekeken.
Ook heb ik daarna nog even de kleine 80mm Zenithstar op het statief gezet en weer even gekeken (@18x).
Wat een prachtig gebied toch om zo met lage vergroting te bekijken!
De verschillende onderdelen van het Zwaard waren te zien:
Bovenin de (met 10x) hele aardige sterrenhoop NGC 1981, waarvan een tiental sterren te zien zijn. Echt iets voor de verrekijker en niet voor hogere vergroting.
Daar onder de twee opvallende sterren 42 en 45 Ori.
Dan kom je bij de Orionnevel. Hierbij vond ik het deel M 43 twijfelachtig. De ster NU Ori die er in staat is goed te zien en er leek ook wel een waasje omheen zichtbaar te zijn, maar wel kantje boord...
(Let op: NU Ori is een andere ster dan Nu Ori. NU is een variabele (6,8 - 6,9), vandaar de letters NU. Nu Ori staat bovenin Orion, in zijn opgeheven arm en is mag. 4,4)
De flinke waas van M 42 is natuurlijk duidelijk en ook aardig was het paar Theta-2 Ori. Dat zijn 3 sterren die in de appendix van Struve zijn opgenomen als STF A 16. De twee helderste daarvan waren goed te zien. De derde is wat zwakker (8,5) en daar heb ik eigenlijk niet echt op gelet.
De sterren van het Trapezium (Theta-1 Ori) zijn ook te zien maar (uiteraard) niet onderling te scheiden.
Als laatste is er dan nog de subtiele dubbelster STF 745, iets schuin onder de heldere Iota. Leuk te zien. Dat wordt met 18x, in de Zenithstar, een stuk makkelijker, met die vergroting is het een ruime dubbelster.

Met het idee dat het de volgende avond weer helder zou worden (volgens Clearoutside) heb ik het daarbij gelaten. Helaas is die verwachting nu flink getemperd, Clearoutside is tot andere gedachten gekomen...

Nou vooruit, een groen vakje voor jou

Ria

Somber herfstweer de afgelopen tijd: fris, maar niet echt koud, vochtig weer en grijze, grauwe luchten. Toch wil de hemel 's nachts nog wel eens opentrekken. Zo ook in de nacht van 14 op 15 december. Te zien voor mij was ondere andere een mooie samenstand van de maan en Jupiter, Jupiter met twee van zijn maantjes, ter linkerzijde, van links naar rechts Callisto en Ganymedes (denk ik) en Orion, met het 'Object van de Maand': zijn zwaard. De maan was nagenoeg vol,waardoor de wat lichtzwakkere delen van dat zwaard wat moeilijk te zien waren. Wat ik met mijn 10x50 verrekijker wel heb kunnen zien in het zwaard is, van boven naar beneden:
- NGC 1981: met perifeer kijken meende ik een of twee sterretjes te kunnen ontwaren
- Orionis 42 - 45: goed te zien
- M43: voor mij niet te zien
- M42: twee 'sterren' goed te zien, met een waasje eromheen. Volgens mij waren de twee 'sterren':
1 Theta2 Orionis A en B
2 Theta1 Orionis A, B, C en D
- Spectroscopische dubbelster Hatysa: goed te zien
- Ster HD36969 en/of HD36959

Wat later in de maand, wanneer het maanlicht minder stoort, hoop ik meer details in het zwaard te kunnen zien.

Jurgen Runge schreef: ↑15 dec 2024 17:25 Wat later in de maand, wanneer het maanlicht minder stoort, hoop ik meer details in het zwaard te kunnen zien.

Top dat je deze gelegenheid toch hebt aangepakt Jurgen!

Hè hè, gisteren eindelijk (!) een goede opklaring om met dit object mee te doen.
Ik heb gekeken met mijn Nikon Monarch 10x42 verrekijker.

Van noord naar zuid:

In NGC1981 zag ik 8 sterren. Twee parallelle bochtjes van 3 sterren met nog een paar erbij. Een leuk groepje bijelkaar.

Orionis 42 - 45 stonden me helder aan te staren.

M43 heb ik niet ontwaard. Mijn donkerte-aanpassing was nog lang niet optimaal, daarom ga ik hier nog eens een keer rustig voor zitten.

M42 was uiteraard duidelijk te zien, vooral bij perifeer waarnemen kwamen de zwakkere uitwaaiers beter in zicht.

STF747 vond ik lastig. De oriëntatie had ik wel goed zag ik naderhand ter verificatie. Maar mijn ogen zien niet scherp genoeg om de sterren duidelijk te scheiden bij 10x. Dit ga ik nog een keer proberen met een diafragma van 35mm voor de objectieflenzen, zodat ik een kleinere uittreepupil verkrijg.

De hele maand zat ik te wachten op een helder moment om het obj. v.d. mnd. te kunnen waarnemen. Gisteren lukte het eindelijk, tussen een regenbui en bewolking in. Het was maar een kwartiertje maar genoeg om met de verrekijker 15x70 in een ligstoel het te kunnen zien.
Even nog voor de duidelijkheid, dit zijn de objecten, van noord naar zuid, in het zwaard van Orion:
NGC 1981: Een open sterrenhoop.
NGC 1975: Een reflectienevel.
NGC 1973: Een reflectienevel.
NGC 1977: (The Running Man).
NGC 1980 M43 (De Mairans nevel)
NGC 1976 M42 (Orionnevel): Een grote emissienevel en een actief stervormingsgebied.
NGC 1980: (The Lost Jewel of Orion), een open sterrenhoop die zich net ten zuiden van de Orionnevel bevindt en de dubbelster STF 747 bevat.

Mijn waarneming (2024-12-23 te 22:15)
M42
Een grote erg zwakke nevel zonder structuur. In die zwakke nevel een helder object, te zien als twee heldere sterren. Dit moet het Trapezium zijn maar ik zie slechts twee van de vier.
M43
In dezelfde zwakke nevel staat noordelijk nog een ‘helder’ object, dat is M43. Het is beduidend zwakker dan het Trapezium en ook kleiner.
The Running Man
Boven M42 en M43 staan twee heldere sterren, dat is zijn de sterren van The Running Man ik zie wel de sterren maar niet de nevel.
The Lost Jewel of Orion (NGC 1980)
Onder M42 vind ik een open sterrenhoop, The Lost Jewel of Orion, NGC 1980 met twee duidelijke sterren. Dat is de dubbelster Na’ir al Saif oftewel en STF747.
De dubbelsterren kan ik niet scheiden, ik zie ze als één heldere ster.
Na het maken van wat notities wilde ik nog proberen NGC1981 te zien maar dat lukte niet meer. De bewolking was er alweer.
De schets is van eerdere datum maar wel met dezelfde verrekijker!
.