Juli 2020 - IC 4665
Geplaatst: 18 jun 2020 12:05
Object van de maand juli 2020
Op de eerste dag van juli staat de bijna volle maan op 22:30h in het zuiden, gelukkig wordt dit elke dag wat later. Op 6 juli komt de maan om 23:30 op en kunnen we weer voorzichtig gaan waarnemen. De nachten zijn ‘grijs’, we moeten dus gebruik maken van het einde van de burgerlijke- en begin van de nautische schemering. Naarmate we verder in juli komen wordt het gunstiger.
Het oog van de waarneemcommissie is voor de maand juli gevallen op IC 4665. Op 15 juli om 23:45h staat IC 4665 pal in het zuiden op ongeveer 42 graden boven de horizon. Dit is een gunstige positie om met de verrekijker te zoeken en te observeren.
IC 4665 staat in het sterrenbeeld Ophiuchus, de slangendrager. Deze bevindt zich tussen het enige sterrenbeeld Serpens dat bestaat uit twee delen, namelijk Serpens Caput en Serpens Cauda, de kop en de staart van de slang. Ophiuchus draagt de slang op zijn schouders met de kop aan de westkant en de staart oostelijk. Op een planisfeer (draaibare sterrenkaart) staat IC 4665 met name genoemd.
Om IC 4665 te vinden zoek je eerst α-Oph en β-Oph met respectievelijke magnitudes van 2,02 en 2,76. Als je β-Oph (Celbalrai, de schouder van Ophiuchus) in de verrekijker hebt, staat IC 4665 er ook in.
IC 4665 is een open sterrenhoop in een enorm grote gloed van wel twee maandiameters. Die gloed is moeilijk te zien en die vergeten we. We kijken naar de sterrenhoop die, afhankelijk van het waarneeminstrument, uit 10-25 heldere sterren bestaat. De sterren staan in een configuratie die je ongetwijfeld aanleiding geeft er ‘wat in te zien’. Het is een uit heldere sterren bestaande, mooi ruime open cluster. Eenvoudig te vinden en een lust voor het oog.
Ook de telescoop laat IC 4665 zien al moet je dan wel een lage vergroting gebruiken. Hoe lager hoe beter want dan zie je de sterrenhoop in z’n habitat. Een beeldveld van 1,5 graad laat het mooi zien.
In de omgeving van IC 4665 staan nog meer interessante objecten. Zo staat in de sterrenhoop de dubbelster STF 2216, die met een kleine telescoop goed te scheiden is en misschien met een (grote) bino net te scheiden. De afstand tussen de componenten is 27” en de magnitudes zijn 8 en 10.
In hetzelfde verrekijkerbeeldveld van IC 4665 staat Barnard’s star (mag 9,5), een 'runaway star'. Het is een rode dwerg en op het Alpha Centauri stelsel na de meest nabije ster, op het noordelijk halfrond is het de meest nabije ster die we kunnen zien. Wél een bijzondere ster dus maar géén bijzondere waarneem-ster. Hij ziet er maar gewoontjes uit en is moeilijk te onderscheiden van de andere sterren. Het is leuk om hem een keer gezien te hebben en je moet er goed naar zoeken.
. . .
Op de eerste dag van juli staat de bijna volle maan op 22:30h in het zuiden, gelukkig wordt dit elke dag wat later. Op 6 juli komt de maan om 23:30 op en kunnen we weer voorzichtig gaan waarnemen. De nachten zijn ‘grijs’, we moeten dus gebruik maken van het einde van de burgerlijke- en begin van de nautische schemering. Naarmate we verder in juli komen wordt het gunstiger.
Het oog van de waarneemcommissie is voor de maand juli gevallen op IC 4665. Op 15 juli om 23:45h staat IC 4665 pal in het zuiden op ongeveer 42 graden boven de horizon. Dit is een gunstige positie om met de verrekijker te zoeken en te observeren.
IC 4665 staat in het sterrenbeeld Ophiuchus, de slangendrager. Deze bevindt zich tussen het enige sterrenbeeld Serpens dat bestaat uit twee delen, namelijk Serpens Caput en Serpens Cauda, de kop en de staart van de slang. Ophiuchus draagt de slang op zijn schouders met de kop aan de westkant en de staart oostelijk. Op een planisfeer (draaibare sterrenkaart) staat IC 4665 met name genoemd.
Om IC 4665 te vinden zoek je eerst α-Oph en β-Oph met respectievelijke magnitudes van 2,02 en 2,76. Als je β-Oph (Celbalrai, de schouder van Ophiuchus) in de verrekijker hebt, staat IC 4665 er ook in.
IC 4665 is een open sterrenhoop in een enorm grote gloed van wel twee maandiameters. Die gloed is moeilijk te zien en die vergeten we. We kijken naar de sterrenhoop die, afhankelijk van het waarneeminstrument, uit 10-25 heldere sterren bestaat. De sterren staan in een configuratie die je ongetwijfeld aanleiding geeft er ‘wat in te zien’. Het is een uit heldere sterren bestaande, mooi ruime open cluster. Eenvoudig te vinden en een lust voor het oog.
Ook de telescoop laat IC 4665 zien al moet je dan wel een lage vergroting gebruiken. Hoe lager hoe beter want dan zie je de sterrenhoop in z’n habitat. Een beeldveld van 1,5 graad laat het mooi zien.
In de omgeving van IC 4665 staan nog meer interessante objecten. Zo staat in de sterrenhoop de dubbelster STF 2216, die met een kleine telescoop goed te scheiden is en misschien met een (grote) bino net te scheiden. De afstand tussen de componenten is 27” en de magnitudes zijn 8 en 10.
In hetzelfde verrekijkerbeeldveld van IC 4665 staat Barnard’s star (mag 9,5), een 'runaway star'. Het is een rode dwerg en op het Alpha Centauri stelsel na de meest nabije ster, op het noordelijk halfrond is het de meest nabije ster die we kunnen zien. Wél een bijzondere ster dus maar géén bijzondere waarneem-ster. Hij ziet er maar gewoontjes uit en is moeilijk te onderscheiden van de andere sterren. Het is leuk om hem een keer gezien te hebben en je moet er goed naar zoeken.
. . .