Na de spectaculaire winterhemel met veel heldere sterren krijgen we in het voorjaar een nogal lege hemel voorgeschoteld. Maar ook daarin zijn mooie verrekijker-objecten te vinden!
Deze keer is het de grote, nabij sterrenhoop Mel 111 die we gaan bekijken. Deze sterrenhoop wordt ook het Coma Berenices Star Cluster genoemd en dat maakt al duidelijk dat we in het sterrenbeeld Coma Berenices moeten gaan zoeken.
Nou ja, zoeken is er nauwelijks bij, deze sterrenhoop is direct makkelijk te zien en opvallend als we de verrekijker de juiste richting op sturen.
April 2020 hebben we Mel 111 ook als OvdM gehad. Het was ons allereerste OvdM object! Toen niet specifiek voor de verrekijker, maar een deel van de tekst kan hier gewoon weer gebruikte worden:
De sterrenhoop meet 5x5 graden en bestaat uit zeven heldere sterren en vele zwakkere. Het leent zich uitstekend voor waarnemen met een verrekijker en rich-field telescoop.
Mel 111 behoort tot de meest nabij gelegen open sterrenhopen (de afstand is 288 lichtjaar). In de verrekijker wordt het gehele beeldveld gevuld met meer dan twintig sterren die goed te zien zijn.
Als je in het midden van het beeldveld in oostelijke richting kijkt zie je daar, ook weer in het midden, de dubbelster 17 Com staan. Deze dubbelster met sterren van magnitude 5.3 en 6.6 is met de verrekijker te scheiden als je deze goed ondersteunt. De onderlinge afstand tussen de sterren is 2,25’.
Hieronder een fraaie foto die door Gerard in 2020 is gemaakt en daarbij het leuke verslag dat bij deze waarneming hoort. Ook dit resultaat is toen bij het OvdM getoond, maar dan hoef je niet speciaal daar nog eens te gaan kijken...

-
Terwijl de apparatuur in de sterrenwacht draait en M94 fotografeert, ga ik in de tuin op zoek naar Melotte 111.
Om Mel 111 te vinden wil ik eerst de drie sterren van het sterrenbeeld Coma Berenices vinden. Dit sterrenbeeld lijkt op een winkelhaak met een been naar het zuiden en een been naar het westen gericht. Mel 111 bevindt zich net onder de meest westelijke ster van de winkelhaak. Helaas is die ‘winkelhaak’ met geen mogelijkheid te zien, maar ik kan me aardig oriënteren met de planisfeer. Mijn oriëntatie punten zijn de sterren Arcturus in Boötes, Porrima in Virgo en Denebola in Leo. Leunende tegen een muur scan ik met de verrekijker (8x50) de hemel vanaf Porrima recht naar boven. Vele zwakke sterren trekken door het beeldveld. Maar dan, met m’n hoofd ver in de nek, wordt het zoeken beloond. Melotte 111 knalt er uit, niet te missen. Het zijn super heldere sterren vergeleken met wat eerder voorbij kwam. De configuratie van de sterren lijkt op de letter λ.
Met de camera die al enkele dagen paraat staat, heb ik bijgaande foto gemaakt. Dat was ff een gokje want in de zoeker zag ik niks. De (plastic kit) zoomlens van de Canon 350D staat op 55mm, het grootste beeldveld. Het was even zoeken en oriënteren, maar de beloning is geweldig.