Ook ik heb gisterenavond M 42 bekeken en wel met de 40cm Dobson!
Al een paar jaar hoop ik in de winter op een gelegenheid om M 42 met de 40cm of de 50cm te bekijken. De laatste keer met de 40cm was in 2017, maar dat was onder slechte omstandigheden. De laatste echte spectaculaire waarnemingen waren in 2016, zowel met de 40cm als de 50cm. De tussenliggende jaren was het steeds niet goed qua weer en bleef het bij waarnemingen met de 13cm APO.
Prachtig natuurlijk om weer met de 40cm te zien! Het was ongeveer tussen 21.00 en 21.30 dat ik M 42 in beeld nam, net weer een leuke hoogte boven de horizon. Later kon ook weer niet want dan staat hij alweer achter de bomen in het zuiden.
Zoals Nils al meldde, de seeing was zeer belabberd. Dat maakte het beeld met hogere vergroting erg waterig en vervaagd subtiele details. Met 300x + OIII kun je onder goede omstandigheden met de 40cm een geweldige mooie wolkenstruktuur zien in het centrale deel van de nevel. Dat was nu ook wel enigszins te zien, maar toch allemaal wat 'onscherper'
De sterren in het Trapezium (uiteraard zonder OIII bekeken) waren met 300x erg onscherp en uitgesmeerd maar gelukkig waren de componenten E en F wel goed te herkennen.
Door de erg slechte seeing ontbrak helaas wel de echte WOW-beleving, maar een Poeh-poeh-beleving was het toch wel...
Terzijde: Naast hoop op een gedetailleerde blik op M 42 deze winter had (heb) ik dat ook op Mars.
Uiteraard ook Mars in beeld genomen (o.a. met 300x), maar dat was door de slechte seeing vrij nutteloos, geen enkele detail liet zich zien, de hele planeet was een waterige, onbestemde vlek
