Messier 38
Geplaatst: 01 mei 2020 18:01
Messier 38 is een open sterrenhoop in het sterrenbeeld Auriga en is van de 6.4 grootte. Het werd al voor 1654 door Giovanni Batista Hodier ontdekt en in 1749 door Guillaume Le Gentil herontdekt. Charles Messier nam het object in 1764 op in zijn catalogus. M38 staat op een afstand van ongeveer 4200 lichtjaar en meet zo'n 25 lichtjaar in diameter. De helderste individuele ster in de cluster heeft een magnitude van +7,9. De leeftijd wordt geschat op 220 miljoen jaar.
Visueel is het een pareltje. In 2014 schreef ik er dit over:
-32x: Een mooie open sterrenhoop, een kruis van heldere sterren met vele minder heldere er tussen.
-64x: Nu is het veel mooier geworden, de OC past mooi in het beeldveld. Er staan vele mooie helder sterren samengepakt. Sterstraten die naar buiten lopen, het lijkt alsof ze de uit de cluster willen ontsnappen. In de kern wemelt het van de sterren, de vele zwakken maken de kern grauw grijs.
-128x: Bij deze vergroting wordt het grauw grijze alweer opgelost, er komen weer veel mooie sterren bij, maar ook veel zwakke. Die stermassa komt toch niet ongeordend over, er lijkt wel systeem in te zitten.
-256x: Je kan wel blijven vergroten. De zwakkere worden beter zichtbaar en er komen steeds weer zwakker bij. Prachtig.
Fotografisch ziet het er heel anders uit al herken ik de beschrijving van het 'kruis' met wat goede wil. In hetzelfde beeldveld staat dan ook NGC 1907, Czernik 21 en een deel van LBN 974. De helderheid van Lynd's Bright Nebula 172 valt wel wat tegen. Om het wat duidelijke te zien moet he de foto behoorlijk oprekken.
Bijgaande vier bewerkingen van M37 voortkomende van dezelfde data. Het zijn her bewerkte opnames van 2018, maar nu met verbeterde technieken en software.
.
Locatie: Pollux Sterrenwacht Zuidlaren
Telescoop: Takahashi FSQ106ED F5
Camera: Canon 350D ongekoeld
datum: 2018-02-06
lights: 12x 300 sec
Darks, geen Flats en Bias:
CCDciel, ASTAP, PI en Photoshop.
Visueel is het een pareltje. In 2014 schreef ik er dit over:
-32x: Een mooie open sterrenhoop, een kruis van heldere sterren met vele minder heldere er tussen.
-64x: Nu is het veel mooier geworden, de OC past mooi in het beeldveld. Er staan vele mooie helder sterren samengepakt. Sterstraten die naar buiten lopen, het lijkt alsof ze de uit de cluster willen ontsnappen. In de kern wemelt het van de sterren, de vele zwakken maken de kern grauw grijs.
-128x: Bij deze vergroting wordt het grauw grijze alweer opgelost, er komen weer veel mooie sterren bij, maar ook veel zwakke. Die stermassa komt toch niet ongeordend over, er lijkt wel systeem in te zitten.
-256x: Je kan wel blijven vergroten. De zwakkere worden beter zichtbaar en er komen steeds weer zwakker bij. Prachtig.
Fotografisch ziet het er heel anders uit al herken ik de beschrijving van het 'kruis' met wat goede wil. In hetzelfde beeldveld staat dan ook NGC 1907, Czernik 21 en een deel van LBN 974. De helderheid van Lynd's Bright Nebula 172 valt wel wat tegen. Om het wat duidelijke te zien moet he de foto behoorlijk oprekken.
Bijgaande vier bewerkingen van M37 voortkomende van dezelfde data. Het zijn her bewerkte opnames van 2018, maar nu met verbeterde technieken en software.
.
- M 38 anaimatie-V2.gif (3.35 MiB) 5482 keer bekeken
Telescoop: Takahashi FSQ106ED F5
Camera: Canon 350D ongekoeld
datum: 2018-02-06
lights: 12x 300 sec
Darks, geen Flats en Bias:
CCDciel, ASTAP, PI en Photoshop.
